Saturday Outreach Program Journal Entry #3

A few days back, we had our third SOP program. This time, all we did was watch a movie, and have a quick snack with the kids, because of the Ateneans’ presence in Boystown. Despite having lesser time to interact with the kids, I still believe that we spent our time wisely, and productively, as we were able to get to know the  kids better, and how unlike us, they are so easy to please.

Words could not explain the looks on their faces, as they watched a cartoon, in a screen the size of which they have never seen before. They all looked differently, but this time they all had a wide big smile that made each of them look alike. This is yet another thing, from which I have gained insights. I realized that we should be content with what we have, especially since we are more blessed than those kids are. We often fail to see how blessed we are in this world, and as a result, we neglect the things given to us. The utensils in your dining room, your bed in your bed room, your sofa in your living room, and the roof above your head. All these things, are things that many others are not lucky enough to have. Therefore whenever you feel depressed, remember the blessings you received, and give thanks and praise to the almighty and merciful God, who has showered us with countless blessings.

Saturday Outreach Program Journal Entry #2

Just yesterday, I had my second session of the SOP, after which I had mixed emotions. I felt happy that I was able to impart even a small bit of love within their hearts, and sad to see some of them not willing to share the food we gave them with the other kids who did not have enough. This is something about them I hope to change through the coming weeks, not by force but by showing them what it really means to be generous. I want them to know that they can find happiness and success through the good deeds they accomplish, and that even the act of sharing a bag of chips with another can make a difference.

From this session, I learned that the reason why I am so happy to spend time with these kids, is because when I see them, I also see myself. Through them, I am reminded of the times that I too, am not willing to share my food with others, despite having much more than those kids in boystown did. This made me realize that like those kids, I’m human; I’m not perfect. How can one make the world a land of love and respect, if he himself, is not a person of love and respect? Thus before changing those kids, I first need to change myself, and be a good example to them.

Saturday Outreach Program Journal Entry #1

Never before have I felt so lucky and blessed, until I visited the Boys home or “Boys’ town” in Marikina City, a place where less fortunate kids who are often abandoned by their parents stay.

A few weeks ago, my mentoring group was assigned to go to Boys’ town where we will conduct our Saturday Outreach Program for four weeks. My initial feeling was sadness, as I was disappointed that we were not assigned to go to Kythe, a place for kids with serious diseases. My thoughts, however, turned around completely as I saw the glimmering faces of kids who had a very sad history, laugh, play, and have a good time. As soon as these kids were instructed to choose their partners, I immediately felt a thump on my leg, and looked down to see a small, innocent, and excited boy holding and pulling my hand, telling me to follow him. While he was showing me around the area, he was telling me about things like school, his wishes, and rumors around boys’ town, as if he was a normal boy. We were exchanging thoughts, stories, and opinions until we bid each other goodbye. This experience really struck my heart, and I promised myself that I would do what I can to make his life better and more meaningful. I learned that I am very blessed indeed, as I am fortunate enough to have a loving family, a good education, and sufficient food, unlike most of the kids around us who are forced to work by their parents. I also learned that God is truly a good God, as he truly takes care of his children who are in need, like those kids who were able to end up in boys town, where they are shown love by those who are selfless enough to work in such an area. This experience definitely removed the veil from my face, and for this I am truly grateful.

Bente Singko (Filipino Tula Pasko)

Bente Singko

Pasko, nangdito na ang Pasko

Ang panahon para maging masaya

Pasko, nandito na ang Pasko

Pasalamatin natin ang Diyos sa taas

O Hesu Kristo, ang aming Diyos

Dumating ka dito, sa bente singko

Ipagdidiriwang namin ang araw na ‘to

Dahil ito ang araw Mo

Pasko, nangdito na ang Pasko

Ang panahon para maging masaya

Pasko, nandito na ang Pasko

Dahil ito ang araw Mo

Puso nati’y buksan

At taos pusong bigyan

Tila tayong anghel

Kaya tara na sa langit kumanta

Pasko, nangdito na ang Pasko

Ang panahon para maging masaya

Pasko, nandito na ang Pasko

Dahil ito ang araw Mo

Dahil hinding hindi niya tayo

Hinding hindi niya tayo, iiwan

Kaya tayo na, tayo na

tayo na’t sa bente singko magsaya!

Kakampi Kong Tapat

Kakampi Kong Tapa

Ikaw ang aking sandata

Ang tanging nagpoprotekta

Sa isang mahinang tao

At ang taong ‘yan ay ako

Sa dami ng problema ko

Ika’y aking inspirasyon

Ikaw ang masasabi kong

Kabiyak ng pusong ito

Sa puwersa mong matindi

Puno’t bundok nagagalaw

Langit, dagat mabubukas

Para ikaw ay masundan

Pag-ibig mong walang katapat

kasinlaki ng daigdig

At kasintamis ng kendi

Lahat iyong minamahal

Ikaw lang ang nakikini

g Sa mga problema kong malaki

O, Diyos, para sa iyo

Nagiging araw ang gabi

Ikaw ay mapagkumbaba

Naging tao ka’t nagdusa

Para lang sagipin kami

Ang iyong mga kakampi

Bamboo-Noypi, Ang Aking Paboritong Awit

Bamboo- Noypi

Tingnan mo ang iyong palad
Kalyado mong kamay sa hirap ng buhay
Ang dami mong problema 
Nakuha mo pang ngumiti
Noypi ka nga astig
Saan ka man naroroon
Huwag kang matatakot
Sa Baril o Patalim
Sa bakas na madilim… 

Chorus:
Hoy, pinoy ako! 
Buo aking loob, may agimat ang dugo ko
Hoy, oh pinoy ako! 
May agimat ang dugo ko… 
[ Lyrics from: http://www.lyricsmode.com/lyrics/b/bamboo/noypi.html ]
Sinisid ko ang dagat
Nilibot ko ang mundo 
Nasa puso ko pala hinahanap kong gulo 
Ilang beses na akong muntikang mamatay 
Oh, alam ko ang sikreto kaya’t andito pa’t buhay. 

Oh sabi nila may anting anting ako pero di nila
Alam na Diyos ang dahilan ko… 

Hoy, pinoy ako! 
Buo aking loob, may agimat ang dugo… 
Hoy, oh pinoy ako! 
May agimat ang dugo ko… 

Ohh… ooohh… 

Dinig mo ba ang bulong ng lahi mo? 
Isigaw mo kapatid, ang himig natin… 

Hoy, pinoy ako! 
Buo aking Loob, may agimat ang dugo ko! 
Hoy, oh pinoy ako! 
May agimat ang dugo ko

Ohh… ooohh…

Lyrics galing sa http://lyricsmode.com 

Ang kantang ito ay ang aking paborito dahil maganda ang mensahe nito at marami akong natutunan sa mga salita na ginamit. “Hoy, Pinoy ako!” Sa mga mga salita na iyan, nalalaman natin na ang kantang ito ay hindi isang ordinaryong kanta. Ngunit ang kantang Noypi, ay isang kanta na nagpapasigla sa taong Pilipino. Ang kantang ito ay nagdudulot din ng mahal ng taong Pilipino para sa kanilang bansang tinubuan. Dahil sa kantang ito, mas maraming pusong Pinoy ang nagiging makabayan dahil sila ay nadadala sa musikang Pilipino. Marami ring mga taong Pilipino ay nagpapalaki ng kanilang pagiging Pilipino ang kumikinig sa kantang ito, kaya gusto ko ang kantang ito dahil isa rin ako sa mga Pilipinong iyon!

Ang Kabiyak ng Aking Puso

Marami nang mabubuting personalidad ay nabuo dito sa Paaralang Xavier. Kadalasan ay maririnig mo sa mga general assembly na nagwagi bilang champion ang mga estudyanteng Xaverian. Dahil dito, lumalaki palagi ang aking ulo at ipinagmamalaki ko ang aking pagiging isang Xaverian.

Minsan, naiinis ako sa dami ng mga binibigay na pagsubok at proyekto sa amin. Sa dami ng mga proyekto, kumapal na ang aking palad, at tumatalas ang aking ulo. Ngunit sa gitna ng lahat na ito, natanto ko rin na kailangan namin ito para maging isang mabuting tao.

 Pagdating ko sa high school, bumahag ang aking buntot dahil akala ko na maraming mga masamang tao dito. Ngunit paglipas ng dalawang taon, natanto ko na mabubuti ang mga Xaverian kahit mukha silang mayabang. Nalaman ko na masama ang pagtitingin sa itsura ng libro, ngunit dapat tingnan ang laman ng libro. Bilang Pag-uugnay sa ikalimampu’t limang taong pagkakatag ng Paaralang Xavier,  nais ko maging isang mabuting estudyante dahil ang Paaralang Xavier ay ang dahilan kung bakit matalas ang aking ulo at malaki ang aking puso.

Makalumang Sagot sa Makabagong Problema

Kadalasan ay nakakalimutan nating mga kabataan ang mga makalumang literatura dahil iniisip natin na walang halaga ang mga ito. Iniisip natin na walang silbi ito at wala tayong makukuha sa pagbabasa ng mga ito. Ngunit, ang mga makalumang literatura ay ang pinakamaganda at mahalaga na panulatan dahil ito ang naging mabuting halimbawa at batayan sa mga makabagong literatura. Ang mga gawa ni William Shakespeare ay isa lamang sa maraming lumang panulatan kuung saan pwede tayo matuto ng mga aral para gamitin sa pag sasagot ng ating mga problema bilang kabataan.

 

Ang “William” ay isang dula na nagpapakita ng halaga ng mga gawa ni William Shakespeare, at hindi ko makakalimutan ito dahil marami akong natutunan na makakatulong sa akin bilang isang tao. Sa unang sandali ng pagnonood ng “William”, akala ko na wala akong matututo sa dula na iyon. Lumipas lamang ang ilang minuto habang nanonood ako, at tumaas na ang aking pagiging interesado. Nagsimula ang dula sa isang paaralan kung saan pinapagawa ng guro ang kanyang mga estudyante ng presentasyon tungkol sa mga gawa ni William Shakespeare. Habang nagsasanay ang kanyang mga estudyante para sa kanilang presentasyon, marami ang mga problema na kanilang naranasan. May nahuhusgahan dahil sa pagiging isang bading, mayroong nahihirapan sa pag-aaral, at mayroong din mga may problema sa pag-ibig. Ang mga problema nila, ay kadalasan din ang mga problema na hinaharap natin bilang kabataan. Ngunit sa harap ng mga problemang ito, natuto sila sa mga dula ni William Shakespeare, at sa huli, nalutas nila ang kanilang mga problema. At higit sa lahat, naging mabuti silang tao. Sa parehong paraan, kaya rin natin gamitin ang mga gawa ni William Shakespeare, para lutasin ang ating mga problema.

 

Ang tema ng dula ng “William” ay Pwede nating gamitin ang literatura sa paglulutas ng ating mga pag-araw araw na suliranin dahil ipinapakita ng dula na pwede natin gamitin ang literatura sa paglulutas sa atingmga problema. Ang mga panulatan na ito, ay hindi lamang sulat, ngunit ito ay ang mga naramdaman ng mga may-akda na may mga problema rin dahil sila ay tao lamang, katulad sa atin. Kaya pwede natin gamitin ito sa ating pag-araw araw na problema. Halimbawa, kung may problema ang isang tao sa pag-ibig, magbabasa siya ng kwento tungkol sa pag-ibig upang may matutunan siya galing sa mga naranasan sa mga tauhan ng kwento at lutasin ang sarili niyang problema.

 

Ang “William”, kahit ginamit ang mga lumang ginawa ni William Shakespeare, ay makabago parin dahil ang mga nasulatan ni Shakespeare ay naranasan at nangyayari pa rin hanggang ngayon, tulad ng pagkakaroon ng pag-ibig, at paghuhusga sa kapwa tao. Kaya bilang kabataan, kailangan natin panoorin ang dula na “William” upang matuto natin na gamitin ang literatura para lutasan ang ating mga problema at mas lalo pang bigyan ng halaga ang literatura. Kailangan din natin panoorin ang dulang iyon para matuto tayo na ang panahon na ginawa ang sulat bilang batayan ng halaga ng isang panunulat. At ang pinakaimportante, upang hindi natin kalimutan si William Shakespeare, isa lamang sa maraming gumawa ng magagandang literatura sa buong mundo kung saan makukuha tayo ng mahalagang aral na pwede natin isabuhay.

Kayamanan ng Kalooban

Sa lahat ng mga bansa sa mundo, masasabi ko ang Pilipinas ang aking paborito. Ang Pilipinas ang aking paborito hindi lang dahil dito ako isinilang, ngunit, dahil ang Pilipinas ay isa sa mga bansang may kulturang nakakaiba, at mga taong kasingganda ng kanilang kalooban. Maraming tao ngayon ay nahihiya na magsabi na sila ay may dugong Pilipino. Ito ay dahil hindi nila alam na maraming nakakaibang bagay ay nakikita lamang sa Pilipinas, at dapat ay ipagmalaki nila ang kanilang pagiging Pilipino.

Ang Chocolate Hills ay isang halimbawa ng mga tanawin na makikita lamang sa Pilipinas. Ang Pilipinas ay may Chocolate Hills, habang ang mga ibang bansa ay may hills lamang. Ang mga maraming burol na kulay tsokolate at kumpol-kumpol pa ay halos hindi makikita sa buong mundo. Ang “Philippine Eagle” ay ang pinakamalaking ibon sa buong mundo. Ang Pilipinas ay may “Philippine Eagle”, habang ang Estados Unidos ay may “Bald Eagle”.

 

Nasa Pilipinas lang din makikita ang pinakamaliit na bulkan at isda. Dito lang din mahahanap ang mga masasarap na pagkaing malalasahan ang mga kultura ng iba’t ibang bansa tulad ng Estados Unidos, Tsina, at Espanya, habang ang kultura ng mga taong Britanya ay hindi katulad ng kultura ng mga Pinoy dahil hindi sila naapekto ng ibang mga kultura. Ang Boracay ay isa sa mga paboritong tourist destination sa buong Asya, habang ang Paris ang paboritong tourist destination sa Europa. Makikita talaga natin na maganda ang ating bansa at hindi dapat tayo mahiya sa ating pagiging Pilipino. Ngunit, ang talagang nakakaiba sa Pilipinas, ay ang kanyang tao at kultura. Sa Pilipinas lamang makikita ang mga taong kaya pang ngumiti pagkatapos mawasak ang kanilang bahay sa bagyo. Kung may bagyo sa ibang lugar o bansa, lahat ng mga tao ay mawawala ng pag-asa. Subalit dito sa Pilipinas, lahat ng mga tao ay nagtutulungan bilang isang pamilya. Noong People Power Revolution, akala ng mga tao na matatapos ito sa gera, ngunit hindi ito nangyari. Hindi ito nangyari dahil ang mga taong Pilipino ay may malaking puso. Kahit na maliit lang ang bansa natin, maganda ang ating mga tanawin, at maganda rin ang ating kalooban. Ito ay isang bagay na sa Pilipinas lang makikita. Totoo na mayaman ang ibang bansa. Marami silang armas pang-gera, malalaki ang kanilang mga siyudad, at halos hindi sila naapektuhan sa mga kalamidad. Datapwat kahit hindi mayaman ang Pilipinas sa pera, mayaman pa rin tayo sa kultura natin. Isang tingin lang sa isang Pilipino, malalaman natin na hindi siya isang regular na tao. Isa siyang tao kung saan makikita ang mga kultura ng iba’t ibang uri ng mga tao.

Sa kagandahan ng Pilipinas, mahahanga ang lahat ng mga dumadating sa Pilipinas. Totoo na mahahanga sila sa mga tanawin tulad ng Boracay, Banawe Rice Terraces, Chocolate Hills, at iba pa. Pero ang pinakamagandang bagay sa ating bansa, ay ang taong Pilipino. Madalas ay mas nagbibigay tayo ng halaga sa ibang bansa kaysa sa sarili nating bansa Saan mo pa makikita ang mga taong taos pusong nagbibigay at tumutulong sa isa’t isa? Hindi ito mahirap makita. Tumingin ka lamang sa iyong paligid, at makikita mo na ang mga pinakamayaman na tao sa buong mundo, ang taong Pilipino.

Sources: http://willgundran.webs.com/apps/photos/photo?photoid=88349893

http://www.cebu-philippines.net/philippine-culture.html

Blog Entry #1 Ikalawang Antasan

Ang mga estudyante ngayon, ay makapangyarihan. Kaya dapat gamitin natin ang kapangyarihan ito ng mabuti. Ang obligasyon estudyante ay hindi lamang para sa pag-aaral, ngunit para tumulong sa kapwa tao.

Pagsusulat ng Blog, ay isang paraan na pwede tulungan ang mga mahihirap. Dahil gamit ito, pwede tayo dumulot ng pagbabago sa mga tao. Ang mga mahihirap ay dapat natin tulungan dahil sila ay tao rin, katulad natin. Bilang estudyante, pwede ako sumali sa mga programa na tumutulong sa mga mahihirap sa pamamagitan ng pagtuturo. Sasabihin ko sa mga mahihirap, na maglaban hanggang sa huli upang makamit ang kapayapaan. Dapat gawin nila ang lahat para magtagumpay sa mahirap nitong buhay dahil hindi dapat natin ipabayaan ang ating sarili na magdusa.

Lahat tayo ay may papel sa pagtutulong sa mga tao. Hindi bali maliit lang ang binigay natin, basta binigay natin ang lahat. Dahil sa mga makabagong teknolohiya, maraming tao ang gumagawa ng masama. Kaya pwede natin gamitin ang teknolohiyang ito, para sa mabuting dahilan.

 

 

http://lambilos.blogspot.com/2011/05/what-i-learn-about-happiness-in.html